Dankbaarheid

“Op grond van dit alles sluiten wij een vaste overeenkomst (…).” Nehemia 9:38

In dit tekstgedeelte kijkt Nehemia terug op alles wat is gebeurd vanaf de tijd dat hij in rouw was en God om vergeving smeekte voor hem en zijn volk. De muren waren herbouwd, de Tempel opgebouwd en de Wet had zijn weg naar Jeruzalem weer gevonden. Belangrijker nog: naar de harten van het volk, dat God weer de plaats gaf die Hem toe kwam.

In deze prachtige geschiedenis zitten twee kanten: Nehemia kijkt terug op moeilijke gebeurtenissen en hoe God hen daaruit had gered, maar hij kijkt ook terug op de zegeningen die uit Gods hand kwamen.  We zeggen wel eens: nood leert bidden. Het is dan zo’n voorbeeld van Nehemia dat hij juist niet vergeet in de tijd van zegen ook God te zoeken in gebed.

Ik kan moeilijk in elk leven van de lezer nu benoemen welke situatie voor u of jou van toepassing is. Misschien heb je het wel heel zwaar of misschien gaat het je op dit moment heel goed. Maar wat we wel samen mogen leren is dat de weg naar God slechts een knieval verderop ligt. Dat wil zeggen: ook wij mogen God danken als Hij ons in de nood nabij is, of er om vragen wanneer die nood zich pas aandient. Tegelijkertijd mogen we ook samen leren God te danken. En dat laatste is moeilijker dan je zou denken.

Stel je voor dat je God dagelijks zou danken voor de ‘gewone’ dingen. Komen ze niet allemaal uit Gods hand? Stel je voor dat je dankt voor een goed afgelopen operatie, komt dat niet ook uit Gods hand? Maar nog gewoner: stel je voor dat je vandaag weer veilig thuis bent gekomen na een dag werken, school of een bezoekje in de winkel, is dat ook niet Gods bescherming?

Misschien vind je het wel zweverig om God voor zulke gewone dingen te danken. Misschien ben je daar te nuchter voor. Nederlanders hebben die naam erg nuchter te zijn. Maar stel je voor dat je het in één keer zou verliezen; hoe vurig zou je dan bidden om die eens zo ‘gewone’ dingen weer terug te krijgen? Dan zou je de weg vast weten te vinden, nietwaar?

Nehemia dankt God niet alleen voor de goede en kwade dagen, die ten goede keerden; hij vernieuwt ook samen met het volk het verbond. Iedere vorst zette zijn zegel er onder. Het wordt op schrift gesteld. Nu hoeven wij dat niet op papier te zetten, maar het (dank)gebed mag ook een moment van vernieuwing zijn van je relatie met God. Iedere gelovige heeft dat zo nu en dan nodig. Dat je een daad stelt om God te laten zien dat het nog steeds om Hem gaat. Voor de één is dat het doorhakken van die knoop om gedoopt te worden, voor de ander is het een eenvoudig gebed waarin we bepaalde woorden uitspreken: dank U… ik hou van U… Laat mijn leven zijn tot Uw eer…

Ik bid jullie de zegen van de vernieuwing en dankbaarheid toe, of het nu goed gaat of niet. Shalom!