Vernieuwen? Of toch liever behouden?

Vernieuwen? Of toch liever behouden?

Het is een wat prikkelende titel. Toch is het ook een hele actuele vraag waar heel wat kerkelijke gemeenten voor staan. Moet je nu vernieuwen? Of moet je juist laten zien dat je kan vasthouden aan het oude? En omdat het een vraag is die breed leeft, moeten we er niet omheen lopen. Want echt, waar je ook komt, overal spelen een aantal thema’s die heel erg op elkaar lijken. Bijvoorbeeld: spelen we orgel of piano in de dienst? Een drumstel, is dat wel gepast? Mag de dominee alleen de zegen uitspreken of mogen anderen dat ook? Zingen we oude of nieuwe liederen? Welke vertaling gebruiken we?

Het zijn zelfs niet eens alleen vragen van deze tijd. Door alle eeuwen heen zijn deze vragen steeds terug gekomen op bepaalde momenten. In de Vroege Kerk speelde het (de eerste driehonderd jaar na het ontstaan van de eerste gemeente). Kijk maar naar hoe gelovigen uit de Joden en heidenen met elkaars verschillen moesten leren omgaan. Moesten heidenen in de gemeente nu ook de Wet houden? Of gold dat alleen voor de Joden? Zo eenvoudig was het antwoord beslist niet als u zou kunnen denken. De vraag naar vernieuwing of behouden speelde in de tijd van de Reformatie ook. Het speelt tot op de huidige dag. En laten we onszelf niet voor de gek houden. Het zal doorgaan tot Jezus er een einde aan maakt en ons bijeen brengt.

Om een grappig voorbeeld te noemen: met de opkomst van het kerkorgel geraakte de kerk in rep en roer. Overal klonk de vraag in protestantse kerken of we met dit muziekinstrument de duivel zelf niet binnen haalden. Lucifer was immers de musicerende engel voordat hij zich in zijn trots verhief en tegen God in opstand kwam. Zoals u zult begrijpen waren de behoudende kerkleden fel tegen deze ontwikkeling en zagen anderen het als een verademing dat er een orgel speelde, zodat de muziek gemakkelijker samen te zingen was.

De belangrijkste vraag die we onszelf steeds moeten stellen is: wat zegt de Bijbel er eigenlijk over? In het voorbeeld van dat orgel, meenden sommigen een waarschuwing te zien in de val van Lucifer. Anderen wezen juist op Psalmen (bijvoorbeeld 150), waar werd opgeroepen om met verschillende muziekinstrumenten te musiceren tot eer van God. De voorgestelde vernieuwing van het orgel bleek in feite helemaal niet zo nieuw te zijn. Het gebeurde al vele honderden jaren eerder, ook al zagen de instrumenten er natuurlijk anders uit.

In feite geldt dit principe bij alles wat we als ‘anders’ ervaren. Wat zegt Gods Woord er nu eigenlijk over? Kan ik iets terugvinden over dit of dat thema? Of is er iets dat er op lijkt? Hoe kan je lijnen trekken tussen het Woord van God en het heden? Hoe kan ik toetsen of een bepaalde vernieuwing is toegestaan, of dat ik juist moet vasthouden aan wat we altijd hebben geleerd.

Vernieuwing wint het zeker niet altijd en mag het ook zeker niet altijd winnen. Sommige veranderingen moeten we niet toejuichen, maar zelfs afwijzen. Maar altijd… op grond van Gods Woord. Denk maar eens terug aan ons eerste maandthema vorig seizoen. Een gezonde gemeente stelt ‘Gods Woord centraal’ Soms blijken vernieuwingen hernieuwingen van het verleden te zijn. Soms blijken ze ons juist weg te leiden van Gods Woord en dus ook Gods bedoelingen. Sommige veranderingen brengen ons er juist weer dichter bij. Hetzelfde geldt voor zaken vasthouden. Soms houden ze ons dicht bij Gods Woord en Zijn bedoelingen. Soms zorgt een behoudende reactie er juist voor dat we God de ruimte ontnemen.

Ook in onze gemeente heeft de vraag naar vernieuwing of vasthouden al vele malen gespeeld. Dat doet het nu ook en dat zal het blijven doen. Bent u bereid uw eigen overtuigingen ondergeschikt te maken aan Gods Woord? Wilt u oprecht met elkaar zoeken naar Gods bedoeling? Dan staat u in een van de beste tradities die we kennen als gelovigen: veranderen naar Gods wil!