Afsluiting seizoen

We zijn aan het einde gekomen van ons seizoen. Ik kan onmogelijk beschrijven hoe u dat allemaal moet hebben beleefd. Zelf vond ik het erg nuttig om eens in de spiegel te kijken en terug te gaan naar de basis. We zijn er zeker nog niet. Maar het lijkt er op dat dit seizoen ons gaandeweg mooie zegeningen heeft gebracht. Als afsluiter leek het me goed daarom een gedeelte van Petrus te lezen. Hij spreekt in onderstaand gedeelte over oudsten. Dat past mooi bij ons laatste maandthema. Tegelijkertijd gaat het ook over alles wat we doen. Probeer het dus ook op uzelf in bepaalde mate toe te passen. Van oudsten wordt wel gevraagd dat zij voorbeelden zijn in de gemeente, maar dan wel voorbeelden om na te volgen. Dus:

“Hoed de kudde van God die bij u is en houd daar toezicht op, niet gedwongen, maar vrijwillig; niet uit winstbejag, maar bereidwillig; ook niet als mensen die heerschappij voeren over het erfdeel van de Heere, maar als mensen die voorbeelden voor de kudde geworden zijn.”       

(1 Petrus 5: 2 – 3 )

Bovenstaande tekst is eigenlijk bedoeld voor oudsten in de gemeente. Maar stop niet met lezen! Want hoewel we niet allemaal oudsten kunnen zijn, zijn we wel allemaal deel van de kudde. En ieder op zijn of haar eigen beurt heeft ook een plaats in te nemen in de wereld waarin we leven. We hoeven daarmee de tekst geen geweld aan te doen. Laat het voorbeeld van de ouderlingen volgens Petrus, ons helpen om iets te mogen leren. Laat het beeld van die oudsten ons tot voorbeeld zijn.

“…niet gedwongen, maar vrijwillig…”

Er is niets wat je echt goed kan doen als er dwang achter zit. Dan zit je aan een dood paard te trekken. Welke taak je ook vervult of wat je ook doet binnen of buiten de gemeente: doe het vrijwillig. Niet dat het daarmee allemaal van een leien dakje gaat. Je zal dezelfde moeite krijgen gaandeweg, maar het verschil in houding maakt ook het verschil in de uitkomst van je bijdrage. Dus: niet gedwongen (met tegenzin), maar ondanks de moeite en inspanning die het met zich meebrengt in overeenstemming met God en zoals Hij met Zijn kinderen om is gegaan/gaat.

“…niet uit winstbejag, maar bereidwillig…”

Vroeger kregen oudsten een vergoeding voor hun werk. Samuel en Paulus kregen beide ook het verwijt dat ze uit winstbejag hun werkzaamheden zouden doen. Hoewel ze dit krachtig bestreden hebben, lag wel het gevaar op de loer (kijk naar de zonen van Eli of Ananias en Safira) om uit winstbejag te handelen. Naar vandaag vertaald zou je kunnen zeggen: handel niet om er zelf beter van te worden, maar ten dienste van de gemeente. Naast vrijwilligheid is dienstbaarheid aan de ander dus een voorbeeld van de oudsten waarvan we mogen leren

“…niet als mensen die heerschappij voeren over het erfdeel van de Heere, maar als mensen die voorbeelden voor de kudde geworden zijn.”       

Wanneer oudsten niet uit zijn op eigenbelang maar dat van de gemeente en dit vrijwillig doen, kan de derde aanwijzing eigenlijk al niet meer bestaan. Heers dus niet, maar wees een voorbeeld. Dan gaan de mensen je vanzelf volgen. Niet de heerschappij van mensen, maar die van Jezus Christus moet gestalte krijgen in de gemeente en zo ook in ons eigen leven.

Daarom nu maar drie vragen voor je eigen leven:

1) Doe ik alles uit vrije wil?

2) Ben ik uit op het belang van de ander en niet op dat van mijzelf?

3) Ben ik tot voorbeeld voor mijn omgeving?

Ieder antwoord kan anders zijn, maar in gebed wil de Heer jou helpen om de juiste weg te vinden. Bid voor zo’n houding!